Sjabloon:Sys:text:column:example
Voorbeeld
Standaard breedte
{{sys:text:column|text=<span></span>
==test==
Als diplomatieke erkenning niet het belangrijkste kenmerk van een land is, wat dan wel? Is het de mogelijkheid om paspoorten uit te geven die door andere landen worden geaccepteerd, of gewoon de feitelijke zeggenschap over een stuk land? Ook hier is het beeld troebel. Legitimiteit, fysieke controle en de mogelijkheid om reisdocumenten uit te geven vallen niet altijd samen. Bijvoorbeeld, veel landen die Kosovo niet erkennen, accepteren wel hun paspoorten. Al decennia lang gaven verbannen diplomaten uit Litouwen bruikbare paspoorten af, ook al was hun land door de Sovjet Unie ingelijfd. De Maltezer Orde, met kruisvaarder wortels, heeft geen grondgebied, maar geeft wel paspoorten en postzegels uit (en is erkend door 94 landen). Het is gehuisvest in twee mooie gebouwen in Rome. Vaticaanstad, een enclave van slechts 44 hectare in het midden van de hoofdstad van Italië, is niet alleen een beetje groter, maar ziet zichzelf als een belangrijke onafhankelijke staat. De Vaticaanse diplomaten dienen echter het pausdom -de Heilige Stoel- en niet de staat waarin ze leven. De Heilige Stoel is een waarnemer bij de Verenigde Naties, niet Vaticaanstad.
==test2==
Ga naar de Verenigde Staten van Amerika en vul op het Internet het formulier in om zonder visum toegang te krijgen. De Amerikaanse douane geeft je 251 keuzemogelijkheden voor "land waar je woont". De brede selectie biedt je Bouvet, een onbewoond eiland in de zuidelijke Atlantische oceaan dat bij Noorwegen hoort; Zuid-Jemen (niet meer een staat sinds 1990), en de "Neutrale Zone", een ruitvormig stukje woestijn tussen Saudi-Arabië en Irak, dat verdween na de Golfoorlog van 1991.
Dat is het probleem met dergelijke lijsten. Plaatsen die niet echt een land zijn, belanden erop. En plaatsen die (in hun eigen ogen) meer als landen kunnen doorgaan, zijn afwezig. Amerika's lijst bijvoorbeeld, sluit Abchazië en Zuid-Ossetië uit, zelfbenoemde staten die onafhankelijk werden van Georgië met de Russische steun. Slechts drie andere landen - Nicaragua, Venezuela en het eilandje Nauru - herkennen deze stukjes grondgebied als onafhankelijke landen. Ondertussen lijkt niemand klaar te staan om Zuid-Soedan een onafhankelijk staat te noemen, ook al kan dat elke dag gebeuren.
}}
test
Als diplomatieke erkenning niet het belangrijkste kenmerk van een land is, wat dan wel? Is het de mogelijkheid om paspoorten uit te geven die door andere landen worden geaccepteerd, of gewoon de feitelijke zeggenschap over een stuk land? Ook hier is het beeld troebel. Legitimiteit, fysieke controle en de mogelijkheid om reisdocumenten uit te geven vallen niet altijd samen. Bijvoorbeeld, veel landen die Kosovo niet erkennen, accepteren wel hun paspoorten. Al decennia lang gaven verbannen diplomaten uit Litouwen bruikbare paspoorten af, ook al was hun land door de Sovjet Unie ingelijfd. De Maltezer Orde, met kruisvaarder wortels, heeft geen grondgebied, maar geeft wel paspoorten en postzegels uit (en is erkend door 94 landen). Het is gehuisvest in twee mooie gebouwen in Rome. Vaticaanstad, een enclave van slechts 44 hectare in het midden van de hoofdstad van Italië, is niet alleen een beetje groter, maar ziet zichzelf als een belangrijke onafhankelijke staat. De Vaticaanse diplomaten dienen echter het pausdom -de Heilige Stoel- en niet de staat waarin ze leven. De Heilige Stoel is een waarnemer bij de Verenigde Naties, niet Vaticaanstad.
test2
Ga naar de Verenigde Staten van Amerika en vul op het Internet het formulier in om zonder visum toegang te krijgen. De Amerikaanse douane geeft je 251 keuzemogelijkheden voor "land waar je woont". De brede selectie biedt je Bouvet, een onbewoond eiland in de zuidelijke Atlantische oceaan dat bij Noorwegen hoort; Zuid-Jemen (niet meer een staat sinds 1990), en de "Neutrale Zone", een ruitvormig stukje woestijn tussen Saudi-Arabië en Irak, dat verdween na de Golfoorlog van 1991.
Dat is het probleem met dergelijke lijsten. Plaatsen die niet echt een land zijn, belanden erop. En plaatsen die (in hun eigen ogen) meer als landen kunnen doorgaan, zijn afwezig. Amerika's lijst bijvoorbeeld, sluit Abchazië en Zuid-Ossetië uit, zelfbenoemde staten die onafhankelijk werden van Georgië met de Russische steun. Slechts drie andere landen - Nicaragua, Venezuela en het eilandje Nauru - herkennen deze stukjes grondgebied als onafhankelijke landen. Ondertussen lijkt niemand klaar te staan om Zuid-Soedan een onafhankelijk staat te noemen, ook al kan dat elke dag gebeuren.Breedte 10
{{sys:text:column|width=10|text=<span></span>
==test==
Als diplomatieke erkenning niet het belangrijkste kenmerk van een land is, wat dan wel? Is het de mogelijkheid om paspoorten uit te geven die door andere landen worden geaccepteerd, of gewoon de feitelijke zeggenschap over een stuk land? Ook hier is het beeld troebel. Legitimiteit, fysieke controle en de mogelijkheid om reisdocumenten uit te geven vallen niet altijd samen. Bijvoorbeeld, veel landen die Kosovo niet erkennen, accepteren wel hun paspoorten. Al decennia lang gaven verbannen diplomaten uit Litouwen bruikbare paspoorten af, ook al was hun land door de Sovjet Unie ingelijfd. De Maltezer Orde, met kruisvaarder wortels, heeft geen grondgebied, maar geeft wel paspoorten en postzegels uit (en is erkend door 94 landen). Het is gehuisvest in twee mooie gebouwen in Rome. Vaticaanstad, een enclave van slechts 44 hectare in het midden van de hoofdstad van Italië, is niet alleen een beetje groter, maar ziet zichzelf als een belangrijke onafhankelijke staat. De Vaticaanse diplomaten dienen echter het pausdom -de Heilige Stoel- en niet de staat waarin ze leven. De Heilige Stoel is een waarnemer bij de Verenigde Naties, niet Vaticaanstad.
==test2==
Ga naar de Verenigde Staten van Amerika en vul op het Internet het formulier in om zonder visum toegang te krijgen. De Amerikaanse douane geeft je 251 keuzemogelijkheden voor "land waar je woont". De brede selectie biedt je Bouvet, een onbewoond eiland in de zuidelijke Atlantische oceaan dat bij Noorwegen hoort; Zuid-Jemen (niet meer een staat sinds 1990), en de "Neutrale Zone", een ruitvormig stukje woestijn tussen Saudi-Arabië en Irak, dat verdween na de Golfoorlog van 1991.
Dat is het probleem met dergelijke lijsten. Plaatsen die niet echt een land zijn, belanden erop. En plaatsen die (in hun eigen ogen) meer als landen kunnen doorgaan, zijn afwezig. Amerika's lijst bijvoorbeeld, sluit Abchazië en Zuid-Ossetië uit, zelfbenoemde staten die onafhankelijk werden van Georgië met de Russische steun. Slechts drie andere landen - Nicaragua, Venezuela en het eilandje Nauru - herkennen deze stukjes grondgebied als onafhankelijke landen. Ondertussen lijkt niemand klaar te staan om Zuid-Soedan een onafhankelijk staat te noemen, ook al kan dat elke dag gebeuren.
}}
test
Als diplomatieke erkenning niet het belangrijkste kenmerk van een land is, wat dan wel? Is het de mogelijkheid om paspoorten uit te geven die door andere landen worden geaccepteerd, of gewoon de feitelijke zeggenschap over een stuk land? Ook hier is het beeld troebel. Legitimiteit, fysieke controle en de mogelijkheid om reisdocumenten uit te geven vallen niet altijd samen. Bijvoorbeeld, veel landen die Kosovo niet erkennen, accepteren wel hun paspoorten. Al decennia lang gaven verbannen diplomaten uit Litouwen bruikbare paspoorten af, ook al was hun land door de Sovjet Unie ingelijfd. De Maltezer Orde, met kruisvaarder wortels, heeft geen grondgebied, maar geeft wel paspoorten en postzegels uit (en is erkend door 94 landen). Het is gehuisvest in twee mooie gebouwen in Rome. Vaticaanstad, een enclave van slechts 44 hectare in het midden van de hoofdstad van Italië, is niet alleen een beetje groter, maar ziet zichzelf als een belangrijke onafhankelijke staat. De Vaticaanse diplomaten dienen echter het pausdom -de Heilige Stoel- en niet de staat waarin ze leven. De Heilige Stoel is een waarnemer bij de Verenigde Naties, niet Vaticaanstad.
test2
Ga naar de Verenigde Staten van Amerika en vul op het Internet het formulier in om zonder visum toegang te krijgen. De Amerikaanse douane geeft je 251 keuzemogelijkheden voor "land waar je woont". De brede selectie biedt je Bouvet, een onbewoond eiland in de zuidelijke Atlantische oceaan dat bij Noorwegen hoort; Zuid-Jemen (niet meer een staat sinds 1990), en de "Neutrale Zone", een ruitvormig stukje woestijn tussen Saudi-Arabië en Irak, dat verdween na de Golfoorlog van 1991.
Dat is het probleem met dergelijke lijsten. Plaatsen die niet echt een land zijn, belanden erop. En plaatsen die (in hun eigen ogen) meer als landen kunnen doorgaan, zijn afwezig. Amerika's lijst bijvoorbeeld, sluit Abchazië en Zuid-Ossetië uit, zelfbenoemde staten die onafhankelijk werden van Georgië met de Russische steun. Slechts drie andere landen - Nicaragua, Venezuela en het eilandje Nauru - herkennen deze stukjes grondgebied als onafhankelijke landen. Ondertussen lijkt niemand klaar te staan om Zuid-Soedan een onafhankelijk staat te noemen, ook al kan dat elke dag gebeuren.